Nadat ek, my man en drie dogters by sy neef, Japie Louw, in Williston in die Groot Karoo gaan kuier en 'n ou verwaarloosde kliphuis in die veld gesien het, het ek besluit om my eie spookstorie te skryf. Maar omdat ek niks van spoke af geweet het nie, het ek vir twee jaar navorsing oor spoke gedoen deur boeke, byvoorbeeld Ghosts onder redaksie van Peter Brookesmith en Ghosts and how to see them geskryf deur  Peter Underwood President van die Britse Ghost Club; onderhoude met mense gevoer wat beweer dat hulle al spoke gesien het, op 'n middernagtelike spooktoer gegaan en selfs 'n sogenaamde spookhuis besoek, en tot die gevolgtrekking gekom dat daar baie soorte spoke of  afgestorwe geeste is wat nie tot rus kan kom nie. Daar is Landspoke; Seespoke en Lugspoke. Landspoke kan weer onderverdeel word in gedaantes, dwaalgeeste, poltergeeste en verskynings.
In die Geheim van Groukatlaagte, is Annatjie, die dwaalgees wat nie tot rus kan kom nie.